تلویزیون نقش مهمی در زندگی روزمره ما دارد. اما آیا می‌دانید تلویزیون‌های قدیم از نظر فناوری چه تفاوتی با فناوری‌های کنونی دارند؟ چگونه فناوری نمایشگر تلویزیون ما آینده نزدیک را متحول خواهد کرد؟

در اینجا می‌خواهیم پیشرفت‌های فناوری نمایشگر را در ۵۰ سال اخیر بررسی کنیم؛ یعنی از تلویزیون‌های CRT به OLED.

بابابزرگ نمایشگر تلویزیون: فناوری CRT !

فناوری CRT یا Cathode-ray Tube شامل تفنگ‌های الکترونی است که اشعه و ماسکی تولید می‌کند که در کنار هم تصاویر را روی صفحه ایجاد می‌کنند. این پیشرفت تاریخی (نمایشگر تلویزیون CRT) به نام Braun Tube نیز مشهور است زیرا CRT توسط یک فیزیکدان آلمانی به نام کارل فردیناند براون اختراع شده است. فناوری CRT خیلی ساده است. این فناوری از تفنگ‌های الکترونی استفاده می‌کند که اشعه‌های الکترون‌ را در طول صفحه‌نمایش منتشر می‌کند. این الکترون‌ها با ماده فسفری یا تابنده واکنش نشان می‌دهد، صفحه‌نمایش را روشن می‌کند تا تصاویر ایجاد شود. با این حال، فناوری CRT معایبی هم داشت. برای پیشگیری از اعوجاج تصویر، دستگاه‌های تلویزیون CRT حجیم و سنگین بودند. علاوه بر اندازه نامطلوبشان، به چشم بینندگان فشار می‌آوردند و امواج الکترومغناطیس مضری را ساطع می‌کردند.

تلویزیون‌های LCD بهترین پنل نمایشگر صفحه‌تخت بودند که با تلویزیون دیواری پلاسما شهرت یافتند و چندی بعد LED وارد بازار شد تا بر کمبودهای LCD غلبه کند.

LCDها رایج‌ترین و گسترده‌ترین شکل نمایشگر بودند که تولید شدند و مورد استفاده قرار گرفتند. نمایشگرهای LCD برای ایجاد تصویر به کریستال‌های مایع بستگی دارند. این کریستال‌های مایع مشخصه عناصر مایع و جامد را دارد. کریستال‌ها بین دو بازتابنده و یک واحد نور پشت چیده می‌شوند. آنها با درجه‌های متفاوت می‌تابند و صاف می‌شوند و میزان نوری که عبور می‌کند را تغییر می‌دهند. این امر بستگی به جریان الکتریسیته اعمال‌شده دارد.

پنل‌های نمایشگر پلاسما یا PDP، که به عنوان تلویزیون‌های دیواری هم شناخته می‌شوند، از گازهای یونیزه که به صورت الکتریکی شارژ شده‌اند استفاده می‌کنند تا تصاویر را نشان دهند. داخل نمایشگر PDP، هزاران سلول گاز کوچک بین دو صفحه از جنس شیشه تعبیه شده است و الکترودها برق را منتشر می‌کنند تا این سلول‌های گاز کوچک نورانی شوند. از آنجا که PDP به بار الکتریکی نیاز دارند تا تصاویر را ایجاد کنند، انرژی و گرمای زیادی لازم دارند.

نمایشگرهای LCD و PDP عملکرد بسیار متفاوتی دارند. در وهله اول، هر دو فناوری مزایای بسیار قدرتمندی دارند و از نظر دیگر، PDP از نظر فروش بسیار آمار بالاتری دارند. با این حال، به مرور زمان، مشتریان LCD را به PDP ترجیح دادند زیرا LCDها ساختارهایی دارند که بیشتر برای بهبود و ارتقا مورد علاقه قرار می‌گیرند.

از زمانی که فناوری LCD به جریان فناوری پیوست به دلیل پیشرفته‌هایی که داشت تلویزیون‌های PDP را گوشه‌نشین کرد. شرکت LG Display فناوری IPS را نیز در آن گنجانده است. این فناوری زوایه دید وسیع و سرعت پاسخگویی سریع‌تری در انواع محصولات مانند مانیتور، لپ‌تاپ، تلویزیون و دستگاه‌های دیگر دارد. علاوه بر این، شرکت LG Display آغازگر عصر جدیدی در تلویزیون‌های صفحه‌بزرگ است. این شرکت نمایشگر ۱۰۰ اینچ TFT-LCD را معرفی کرده است که بر اساس ضریب اصطکاک در سال ۲۰۰۶ غیرممکن به نظر می‌رسید.

فناوری LED تلویزیون‌های LCD را متحول کرد. LCDها از لامپ فلورسنت کاتود سرد (CCFL) به عنوان نوردهی پشت برای روشن کردن پنل استفاده می‌کنند. در نمایشگرهای LED، لامپ LED به جای CCFL استفاده می‌شود.

CCFLها که در LCD استفاده می‌شوند عالی هستند زیرا هزینه تولید آنها نسبتاً پایین است. با این حال، لامپ چرخه عمر کوتاهی دارد و انرژی بالایی مصرف می‌کنند. از طرف دیگر، صفحه‌نمایش با نوردهی پشت LED چرخه عمر طولانی‌تری دارد و این توانایی را دارد که صفحه‌نمایش را به صورت مداوم روشن نگه دارد.

سه نوع مختلف از فناوری نوردهی پشت LED وجود دارد: روش RGB، روش Edge-lit و روش Direct. روش RGB لایه‌های LED سبز و قرمز و آبی دارد که به صورت انتخابی فضاهای مناسب را روشن می‌کنند. روش Edge-lit در اطراف تلویزیون به سمت جلوی صفحه نور LED پشت دارد. از طرف دیگر، در روش Direct، LEDها به طور مستقیم زیر صفحه قرار دارند که در صورت لزوم خاموش و روشن می‌شوند.

شرکت LG Display روش RGB را پیشرفته کرده و لایه LED سفید را به بالای لایه‌های قرمز، سبز و آبی افزوده است. این فناوری WRGB پیشرفته حوزه رنگ و کنتراست رنگ برتری دارد. همچنین، WRGB در نمایش دادن تصاویر سفید انرژی کمتری مصرف می‌کند.

OLED؛ نهایت نمایشگر

تلویزیون OLED از همه نظر بهتر است. این تلویزیون از زاویه دید عالی برخوردار است زیرا OLEDها با ایجاد نور به طور مستقیم از خود پنل پرخوردارند و هیچ اعوجاجی در روشنایی رنگ ایجاد نمی‌کنند. علاوه بر این، OLEDها زمان پاسخگویی باورنکردنی دارند. یک صفحه‌نمایش OLED در کمتر از یک‌دهم میکروثانیه ریفرش یا تازه‌سازی می‌کند و به همین علت، تصاویر واضح و بدون مات‌شدگی ایجاد می‌کند. همچنین، تلویزیون OLED، در اثر مشاهده طولانی‌مدت، کمتر باعث خستگی چشم می‌شود.

افزون بر این، OLEDها توانایی خاموش یا روشن کردن هر پیکسل خاص را دارند. از همین رو، می‌توانند سیاهی و سفیدی واقعی ایجاد کنند و تصاویری باکیفیت بالا بازتولید کنند که از نظر جزییات بسیار غنی هستند.

شرکت تحقیقاتی بازار، Display Search، پیش‌بینی می‌کند که حجم بازار تلویزیون‌های OLED از ۱۰۰ هزار دستگاه به یک میلیون دستگاه در سال آینده برسد و تا سال ۲۰۱۶ نیز به ۲ میلیون و در سال ۲۰۱۴ نیز به ۴ میلیون دستگاه افزایش پیدا کند.

علاوه  بر این، شرکت LG Display فناوری OLED منعطف و فرانما را ایجاد کرده است که این شرکت را بر آن می‌دارد تا زیرساخت‌ها را برای ایجاد فناوری نمایشگر OLED منعطف، فرانما و بزرگ فراهم کند. شرکت LG Display یکی از پیشگامان در بازار تلویزیون OLED است و برای به چنگ آوردن فناوری OLED آینده به سوی جلو در حال حرکت است.

این مقاله و مقاله پیشین، بررسی کلی بر تاریخچه ابتکار در نمایشگر تلویزیون از CRT به OLED بود. شرکت LG Display پیش‌بینی می‌کند که با محصولات آینده خود که به بازار عرضه می‌کند در بازار نمایشگر OLED فرمانروایی بازار را در دستانش می‌گیرد. LG Display با افزایش خطوط تولید جدید به افزایش تولید برای برآورده کردن نیاز بازار مجدانه در حال تلاش است. منتظر محصولات آتی نمایشگر OLED با فناوری‌های پیشرفته و متمایز از سوی LG Display باشید.

ویدئوی جالب زیر خلاصه آن چه گفتیم است. لطفاً تماشا کنید.