مشکل اشتغال یکی از معضلات بزرگ کشور ایران است و بیکاری منجر به فقر، کاهش خلاقیت و پایین آمدن رشد اقتصادی می‌شود.

گروه 352 یکی دیگر از 5 گروه برتر ال‌جی چلنجر است که عقیده دارد توسعه اکوسیستم کارآفرینی می‌تواند راه حلی برای این مشکل باشد. نقش بسزای شتاب‌دهنده‌ها در زمینه اشتغال بسیار پررنگ است و ما می‌توانیم شتاب‌دهنده‌های موفق‌تری در ایران داشته باشیم تا مشکل بیکاری را کم‌تر کنند.

به دلیل وجود همین نرخ بالای بیکاری در ایران نسبت به کشورهای پیشرفته، گروه 352 تصمیم گرفت در زمینه تأثیر شتاب‌دهی به استارتاپ‌ها در جامعه بر اقتصاد کشور تحقیق کند. بر اساس تحقیقات این گروه، شتاب‌دهنده‌ها یا اکسِلِریتورها یک سیستم کارآفرینی را شکل می‌دهند و تقویت می‌کنند. بعد از آن، استارتاپ‌های کوچک بزرگ می‌شوند و در نهایت مجبورند به خاطر رشد خود کارآفرینی کنند.

گروه 352 کشور انگلستان را به عنوان مقصد سفر تحقیقاتی خود انتخاب کرده است زیرا این کشور علاوه بر استارتاپ‌های زیادی دارد، سرمایه‌گذاری قابل توجهی بر روی استارتاپ‌ها انجام می‌دهد.

اعضای گروه 352 را آقایان فؤاد سعیدی نیک، حسین قدسی زاده و آراد مختاری دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت و فؤاد زارعی دانشجوی مقطع کارشناسی رشته برق تشکیل می‌دهند که همگی در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل هستند.

گزارش روز اول؛ 18 سپتامبر

اولین روز سفر با پرواز از تهران به دوحه و از دوحه به لندن (فرودگاه گتویک) آغاز شد. از فرودگاه گتویک تا هتل بین‌المللی بریتانیا در محله کنری وارف (Canary Wharf) حدود ۱.۵ ساعت فاصله وجود داشت. پس از ورود و تحویل اتاق‌ها و اسکان، زمان باقی‌مانده، به استراحت، شناسایی محیط اطراف و تهیه ملزومات اولیه گذشت.

ساعت پرواز از تهران: ۵:۲۰ به وقت محلی

ساعت ورود به هتل: ۱۸:۰۰ به وقت محلی

گزارش روز دوم؛ 19 سپتامبر

برنامه دومین روز، اختصاص به شهر دانشگاهی آکسفورد داشت. پس از صرف صبحانه، ساعت ۷:۳۰ به وقت محلی به سمت شهر آکسفورد حرکت کرده و در حدود ساعت ۱۰ در مرکز نوآوری دانشگاه آکسفورد مورد استقبال خانم کترین اسپنس (catherine spence)، مدیر مرکز رشد و روی آزولای (Roy Azoulay)، از فارغ‌التحصیلان دانشگاه آکسفورد و عضو ارشد مدیریت مرکز رشد قرار گرفتیم.

جلسه با مقدمه‌ای در مورد اکوسیستم مرکز نوآوری دانشگاه آکسفورد (OUI) آغاز شد. خانم کترین اسپنس توضیح داد که این مرکز به طور مشخص روی رشد و تجاری‌سازی ایده‌های دانشجویان دانشگاه و فارغ‌التحصیلان تا ۱۰ سال پس از فراغت از تحصیل و اساتید دانشگاه آکسفورد تمرکز دارد. ورود تیم‌ها به این مرکز پیچیدگی و تشریفات زیادی ندارد، اما سرمایه‌گذاری ۱۰ هزار پوندی مرکز شامل حدود ۱۰ درصد از این تیم‌ها می‌شود. برنامه شتاب‌دهی OUI به طور متوسط حدود ۸ – ۱۲ ماه به طول می‌انجامد اما با توجه به نیاز استارتاپ‌های مستقر، بیشتر از این مقدار نیز امکان‌پذیر است.

با توجه به اینکه این مرکز بودجه خود را از بخش پژوهشی دانشگاه آکسفورد تامین می‌کند، سود‌اوری را به عنوان هدف غایی خود در نظر‌ نگرفته‌است. هرچند که بازگشت سرمایه برای حمایت تیم‌های استارتاپی جدید ضروری است. نکته قابل توجه در صحبت با خانم کاترین، مسئولیت اجتماعی ایشان در مورد رشد نوآوری و ایجاد ارزش برای جامعه می‌باشد.

OUI حمایت خود از استارتاپ‌ها را محدود به حوزه خاصی نکرده‌است و در بخش‌های متنوعی از جمله IoT، ICT و دیگر فناوری‌های به روز، به حمایت از استارتاپ‌ها می‌پردازد. نکته مهم دیگر موضوع منتورینگ و آموزش بوده که این مرکز از فارغ‌التحصیلان دانشگاه آکسفورد که دارای مدرک PHD بوده (البته در رشته‌های مرتبط با کامپیوتر نیازی به مدرک PHD وجود نداشت) که حداقل ۲-۳ سال سابقه مشارکت موفق در تجاری‌سازی پروژه‌های حوزه فناوری داشته‌اند، دعوت به همکاری می‌کرد. همچنین OUI از اساتید برجسته خود نیز به عنوان منتور مدعو کمک می‌گیرد.

مرکز در قبال سرمایه‌گذاری ۱۰ هزار پوندی، و دیگر خدمات خود، شامل فضای کاری، آموزش، منتورینگ و … سهامی حدود ۵ درصد از استارتاپ‌ها را در اختیار می‌گیرد.

شایان ذکر است تفاوتی در مورد ایده‌هایی که این مرکز رشد مورد بررسی قرار‌می‌هد با سایر مراکز رشد و شتاب‌دهنده‌ها وجود دارد و این تفاوت در مورد مرحله ایده مورد بررسی می‌باشد. در این مرکز رشد نیازی به محصول اولیه برای پذیرش استارتاپ‌ها وجود ندارد و حتی در مورد تیم‌هایی کوچکی که تنها به اثبات یک مبحث رسیده‌اند کمک می‌شود تا آن مبحث را به پتنت تبدیل کنند.

مرحله بعدی بازدید ما از مرکز نوآوری به شرکت در کارگاهی به سرپرستی آقای آزولای گذشت که در مورد مدل کسب و کار توضیحاتی داده می‌شد و به صورت گروهی روی هر مبحث بحث‌هایی صورت می‌گرفت. از تیم ما نیز جهت شرکت در مباحث استفاده شد و اعضا به گروه‌های مستقر اضافه شدند. مبحث قابل توجه در مورد این تیم‌ها این بود که از نظر آشنایی با مباحث اولیه کسب‌و‌کار، اعضا اطلاعات زیادی در مورد فضای کسب‌و‌کار نداشته و کاملا این موضوع با اعضای تیم‌های مستقر در شتاب‌دهنده‌های ایران شباهت داشت.

پس از کارگاه در جلسه‌ای مشترک با خانم اسپنس و آقای آزولای در مورد وضعیت اکوسیستم کارآفرینی در ایران بحث شده و اطلاعاتی در مورد این اکوسیستم به آنها داده شد. هر دو مدیر ارشد مرکز رشد اعتقاد داشتند که فضای کارآفرینی در ایران پر ریسک و دارای محدودیت بوده، ولی در حوزه‌هایی مانند آموزش و منتورینگ، راهکارهایی از جمله کمک گرفتن از اساتید دانشگاه‌های برتر جهان و یا مدیران ارشد شرکت‌هایی بین‌المللی و ارتباط گرفتن با آن‌ها از طریق تماس ویدیویی داده شد.