گروه ۲۳۰، گروه پسران خورشید، در رشته کارشناسی مهندسی مکانیک در دانشگاه علم و صنعت تهران مشغول به تحصیل‌اند و تصمیم دارند به دلیل وجود مشکل و کمبود آب و شرایط بحرانی آب قابل شرب بسیاری از شهرهای ایران در مورد تولید دستگاه آب شیرین‌کن خورشیدی به روش فراصوت در کشور چین تحقیق کنند.

آنچه می‌خوانید گزارش نهمین روز از سفر تحقیقاتی پسران خورشید در چین است.

نهمین روز در چین:

از آنجا که می‌خواستیم شهر زیبای دژو را ببینیم ، صبح خیلی زود از خواب پا شدیم و از مسئولان مهربان هتل خواستیم ما را با محیط اطراف و solar valley آشنا کنند. آنها بسیار خوش برخورد و گرم بودند و از ما خواستند که با آنها عکس یادگاری بگیریم.
آقایی به نام John Shi داوطلب شد تا محیط solar valley را به ما نشان دهد. او ابتدا در مورد هتل و تکنولوژی های خورشیدی به کار رفته در آن برایمان توضیح داد.

طبق توضیحات وی، تنها بخشی از انرژی الکتریکی مربوط به روشنایی ساختمان از طریق انرژی خورشیدی تامین میشود و برق لازم برای سیستم هایی همچون تهویه مطبوع توسط شبکه برق شهری تامین می گردد.

در محل هتل، نمایشگاهی از گجت ها و تاسیسات خورشیدی همچون پاوربانک، کوله پشتی و حتی کلاه مجهز به صفحات خورشیدی کوچک وجود داشت که آقای جان شی به ما در مورد هر کدام توضیحات مبسوطی ارائه داد. همچنین ابزار های سودمندی همچون چراغ های شهری خورشیدی و اجاق خورشیدی را به ما معرفی نمود.

نکته جالب توجه آن است که در خود هتل نیز از همین ابزارها برای روشنایی شب و تهیه غذا استفاده میکردند. در اطراف هتل ، یک شهر کوچک بنا شده بود که ساختمانهای آن انرژی خود را از خورشید می گرفتند. یکی از ساختمان های جالب این شهر، کلیسای خورشیدی بود که البته چون تنها در روز های یکشنبه گشوده میشد، نتوانستیم از داخل آن دیدن کنیم.

پس از اینکه آقای جان شی ما را به طور کامل با محیط اطراف آشنا کرد، به ما کمک کرد تا به کمک اتوبوس های برقی شهر به سمت ایستگاه قطار روانه شویم.
بلیط ساعت ۴:۲۱ به مقصد پکن را تهیه نمودیم و در زمان کوتاهی که داشتیم به بازدید از شهر زیبای دژو پرداختیم.
پس از مشاهده دو شهر شلوغ شانگهای و نانجینگ، آرامشی که در دژو دیده میشد برایمان بسیار مطبوع بود. به دلیل استفاده گسترده از وسایل حمل و نقل عمومی برقی ، سر و صدای بسیار کمی در شهر شنیده میشد.
ناهار را در یک رستوران زنجیره ای معروف چینی به نام Mr. Lee خوردیم و سپس چون دیر شده بود با عجله زیاد خود را به قطار رساندیم و در واپسین لحظات به قطار رسیدیم. قطاری که سوار شدیم از قطار نانجینگ به دژو هم خلوت تر و هم راحتتر بود.

در مسیر زمین های کشاورزی بسیار و شهر های مدرن متعدد همچون شهر زیبای Tianjin را دیدیم. این شهر در حال توسعه ، از آنجا که بسیار نزدیک به پایتخت واقع شده است ، پتانسیل بسیار بالایی برای رشد دارد.
پس از چند ساعت حرکت با قطار ، به پکن ، پایتخت تاریخی چین رسیدیم. ساختمان ایستگاه قطار پکن یک سازه ی بسیار بزرگ و زیبا با معماری منحصر بفرد است. به محض خروج از این ساختمان با انبوهی از جمعیت مواجه شدیم که تا به اینجای سفرمان احتمالا شلوغ ترین منظره ای بود که به چشمانمان خورد.

برای رسیدن به هتلمان می بایست خود را به ایستگاه Dongsi می رساندیم. در متروی پکن همچون متروی شانگهای، از کارت به عنوان بلیط استفاده میشود. متروی پکن بسیار قدیمی تر از متروی نانجینگ و شانگهای است و این امر در سازه ایستگاه های مترو این شهر نیز قابل لمس است.

هتل ما در شهر پکن Xinxiang yayuan appartment نام داشت و در فاصله ی اندکی نسبت به ایستگاه متروی Dongsi واقع شده بود. مسئول هتل خانمی خوش برخورد و مهربان بود که پس از دریافت مدارک از ما ، ما را به اتاقمان راهنمایی کرد. اتاق ما در واقع یک واحد آپارتمان دارای تمام تجهیزات و لوازم ضروری از جمله لوازم آشپزی ، ماشین لباسشویی و ظروف بود.

از آنجا که از سفر طولانی در قطار حسابی خسته شده بودیم ، پس از خوردن شام خوابیدیم تا صبح فردا به بازدید از شهر ممنوعه که محلی معروف و توریستی در پکن است بپردازیم.

از مهمترین نکات مربوط به پروژه که در این روز آموختیم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
– انرژی خورشیدی پتانسیل تامین انرژی ساختمان بزرگی مانند هتل را دارد. ما از آقای جان شی در این زمینه سوالات بسیاری پرسیدیم و برای ادامه ارتباط با ایشان ، اطلاعات تماس وی را گرفتیم تا بعد تر هم بتوانیم اشکالات احتمالی که پیش می آید را با او در میان بگذاریم.
– تجهیزات مختلفی طراحی و ساخته شده اند که به کمک آنها میتوان امور روزمره را به سادگی به کمک انرژی خورشیدی انجام داد. باید کاربرد سلول های کوچک خورشیدی ترویج شود تا بازار وسایلی که از این انرژی استفاده میکنند رونق یابد.
– با استفاده از انرژی های سبز و وسایل حمل و نقل برقی ، میتوان شهر هایی پاکیزه و آرام ساخت.