گزارش روز یازدهم از سفر تحقیقاتی دومین گروه بچههای LG Challenger در ایتالیا
نوزدهم جولای؛ یازدهمین روز از سفر
تیم یوفوریا در یازدهمین روز از سفر خود به توسعه ایده انتخابی و شکل دادن جزئیات آن پرداخت. این ایده با مفهوم خنده در کنار “unity” شکل گرفت.
پیادهروی مابین مسیر میدان انقلاب و چهار راه ولیعصر در تقاطع خیابان قدس به منظور قرار دادن محصول در نظر گرفته شد. علت انتخاب این مکان از شهر، در گیر کردن اقشار مختلف جامعه است. فضاهای اختصاصی تر همچون فرودگاه و … از گزینه ها خارج شدند تا شادی در اختیار اکثریت جامعه قرار بگیرد.
در قسمتی از دیوار پیاده راه نمایشگری تعاملی به طول ۵ متر قرار میگیرد. این نمایشگر وظیفه خنداندن و ارتباط برقرار کردن با افراد رهگذر را دارد تا آنها لمس کوتاهی از شادی و حس خوب را در هنگام گذار از این مکان تجربه کنند.
نحوه کارکرد بدین گونه است که نواری رنگی بر روی زمین از افراد دعوت به عبور از آن ناحیه میکند. تصاویر نمایش داده شده بر روی صفحه، همانند یک آینه فضای پیاده راه و خیابان انقلاب را به تصویر میکشند. شخصیتی واقع گرایانه از فردی که به صدای بلند میخندد و قهقهه میزند در طول این نمایشگر در رفت و آمد است. علت حضور این شخصیت، دعوت به خنداندن رهگذران است. زیرا خنداننده ترین اتفاق برای خنداندن افراد، خندیدن یک انسان است. از این رو این شخصیت در طول نمایشگر حضور دارد و با افراد ارتباط برقرار میکند و در بازههای زمانی مشخص با خندهاش دیگران را به خنده وا میدارد.
با عبور از نوار رنگی، حسگرهای تعبیه شده بر روی نمایشگر فعال میشوند. این حسگرها هر فرد را شناسایی میکنند و کاراکتری به صورت یک ماسک صورت بر روی سر افراد قرار میگیرد. ویژگی این کاراکتر این است که همسان با حرکات و فرم ماهیچه های صورت تغییر میکند و در واقع خود کارتونی هر فرد محسوب میشود. وقتی کاربر شروع به خندیدن میکند، این ماسک با شدت بیشتری عکسالعمل نشان میدهد و هرچه میزان خندیدن افراد بیشتر میشود، بازخوردهای این ماسکها هم شدیدتر میشود که تشویق کننده خندیدن بیشتر است.
در انتهای مسیر از کاربران خواسته میشود تا تعدادی یار (افراد حاضر در خیابان) را با خود همراه کنند و با همراه کردن دیگران، با هم بودن را تجربه میکنند. بازخورد یا جایزه این با هم بودن ارتباط این ایستگاه با ایستگاهی دیگر در سطح شهر است. به بیان کامل تر افرادی که این بازی را در خیابان انقلاب تجربه کردند با افرادی که همین تجربه را در خیابان ونک داشتند، از طریق صفحه نمایشگر، برای مدت کوتاهی در ارتباط قرار میگیرند.
بعد از ظهر آن روز تیم یوفوریا بازدیدی داشتند از کلیسای سانتا ماریا دل گراتزیه که اثر هنری “شام آخر” نقاشی شده توسط لئوناردو داوینچی در آن قرار دارد. سپس به استادیوم ناووما چیا رفتند که اولین استادیوم ورزشی ایتالیا محسوب میشد.
نظر دهید