تاریخچه نوآوری در نمایشگر تلویزیون از فناوری CRT به OLED
تلویزیون نقش مهمی در زندگی روزمره ما دارد. اما آیا می‌دانید تلویزیون‌های قدیم از نظر فناوری چه تفاوتی با فناوری‌های کنونی دارند؟ چگونه فناوری نمایشگر تلویزیون ما آینده نزدیک را متحول خواهد کرد؟ در اینجا می‌خواهیم پیشرفت‌های فناوری نمایشگر را در 50 سال اخیر بررسی کنیم؛ یعنی از تلویزیون‌های CRT به OLED.
بابابزرگ نمایشگر تلویزیون: فناوری CRT !
فناوری CRT یا Cathode-ray Tube شامل تفنگ‌های الکترونی است که اشعه و ماسکی تولید می‌کند که در کنار هم تصاویر را روی صفحه ایجاد می‌کنند. این پیشرفت تاریخی (نمایشگر تلویزیون CRT) به نام Braun Tube نیز مشهور است زیرا CRT توسط یک فیزیکدان آلمانی به نام کارل فردیناند براون اختراع شده است. فناوری CRT خیلی ساده است. این فناوری از تفنگ‌های الکترونی استفاده می‌کند که اشعه‌های الکترون را در طول صفحه‌نمایش منتشر می‌کند. این الکترون‌ها با ماده فسفری یا تابنده واکنش نشان می‌دهد، صفحه‌نمایش را روشن می‌کند تا تصاویر ایجاد شود. با این حال، فناوری CRT معایبی هم داشت. برای پیشگیری از اعوجاج تصویر، دستگاههای تلویزیون CRT حجیم و سنگین بودند. علاوه بر اندازه نامطلوبشان، به چشم بینندگان فشار می‌آوردند و امواج الکترومغناطیس مضری را ساطع می‌کردند.
تلویزیون‌های LCD بهترین پنل نمایشگر صفحه‌تخت بودند که با تلویزیون دیواری پلاسما شهرت یافتند و چندی بعد LED وارد بازار شد تا بر کمبودهای LCD غلبه کند.
LCDها رایج‌ترین و گسترده‌ترین شکل نمایشگر بودند که تولید شدند و مورد استفاده قرار گرفتند. نمایشگرهای LCD برای ایجاد تصویر به کریستال‌های مایع بستگی دارند. این کریستال‌های مایع مشخصه عناصر مایع و جامد را دارد. کریستال‌ها بین دو بازتابنده و یک واحد نور پشت چیده می‌شوند. آنها با درجه‌های متفاوت می‌تابند و صاف می‌شوند و میزان نوری که عبور می‌کند را تغییر می‌دهند. این امر بستگی به جریان الکتریسیته اعمال‌شده دارد.
پنل‌های نمایشگر پلاسما یا PDP، که به عنوان تلویزیون‌های دیواری هم شناخته می‌شوند، از گازهای یونیزه که به صورت الکتریکی شارژ شده‌اند استفاده می‌کنند تا تصاویر را نشان دهند. داخل نمایشگر PDP، هزاران سلول گاز کوچک بین دو صفحه از جنس شیشه تعبیه شده است و الکترودها برق را منتشر می‌کنند تا این سلول‌های گاز کوچک نورانی شوند. از آنجا که PDP به بار الکتریکی نیاز دارند تا تصاویر را ایجاد کنند، انرژی و گرمای زیادی لازم دارند.
نمایشگرهای LCD و PDP عملکرد بسیار متفاوتی دارند. در وهله اول، هر دو فناوری مزایای بسیار قدرتمندی دارند و از نظر دیگر، PDP از نظر فروش بسیار آمار بالاتری دارند. با این حال، به مرور زمان، مشتریان LCD را به PDP ترجیح دادند زیرا LCDها ساختارهایی دارند که بیشتر برای بهبود و ارتقا مورد علاقه قرار می‌گیرند.
از زمانی که فناوری LCD به جریان فناوری پیوست به دلیل پیشرفته‌هایی که داشت تلویزیون‌های PDP را گوشه‌نشین کرد. شرکت LG Display فناوری IPS را نیز در آن گنجانده است. این فناوری زوایه دید وسیع و سرعت پاسخگویی سریع‌تری در انواع محصولات مانند مانیتور، لپ‌تاپ، تلویزیون و دستگاههای دیگر دارد. علاوه بر این، شرکت LG Display آغازگر عصر جدیدی در تلویزیون‌های صفحه‌بزرگ است. این شرکت نمایشگر 100 اینچ TFT-LCD را معرفی کرده است که بر اساس ضریب اصطکاک در سال 2006 غیرممکن به نظر می‌رسید.
فناوری LED تلویزیون‌های LCD را متحول کرد. LCDها از لامپ فلورسنت کاتود سرد (CCFL) به عنوان نوردهی پشت برای روشن کردن پنل استفاده می‌کنند. در نمایشگرهای LED، لامپ LED به جای CCFL استفاده می‌شود.
CCFLها که در LCD استفاده می‌شوند عالی هستند زیرا هزینه تولید آنها نسبتاً پایین است. با این حال، لامپ چرخه عمر کوتاهی دارد و انرژی بالایی مصرف می‌کنند. از طرف دیگر، صفحه‌نمایش با نوردهی پشت LED چرخه عمر طولانی‌تری دارد و این توانایی را دارد که صفحه‌نمایش را به صورت مداوم روشن نگه دارد.
سه نوع مختلف از فناوری نوردهی پشت LED وجود دارد: روش RGB، روش Edge-lit و روش Direct. روش RGB لایه‌های LED سبز و قرمز و آبی دارد که به صورت انتخابی فضاهای مناسب را روشن می‌کنند. روش Edge-lit در اطراف تلویزیون به سمت جلوی صفحه نور LED پشت دارد. از طرف دیگر، در روش Direct، LEDها به طور مستقیم زیر صفحه قرار دارند که در صورت لزوم خاموش و روشن می‌شوند.
شرکت LG Display روش RGB را پیشرفته کرده و لایه LED سفید را به بالای لایه‌های قرمز، سبز و آبی افزوده است. این فناوری WRGB پیشرفته حوزه رنگ و کنتراست رنگ برتری دارد. همچنین، WRGB در نمایش دادن تصاویر سفید انرژی کمتری مصرف می‌کند.
ادامه این تاریخچه را در مطالب بعد بخوانید….
مطالب مرتبط
۲ نظر
بنام خدا
با سلام :
تصویر خبر برای خیلی ها خاطره ساز بود این تلوزیون رنگی ۲۰ اینچ گلد استار با همین شکل و شمایل و امکانات در سال ۱۳۶۲ در ایران تولید شد هر چند قبلا در سال ۱۳۵۹ تلوزیونهای ۱۲ و ۱۴ اینچ گلد استار در این شرکت و تلوزیون ۱۴ اینچ سیاه و سفید ستاره طلائی ( ترجمه گلد استار ) توسط صنایع الکترونیک معلولان ایران تولید شده بود اما تولید همزمان این تلوزیون و مدل ۱۴ اینچ ان اولین تولید تلوزیونهای رنگی گلد استار در ایران بود که پس از مدت کوتاهی به شهاب تغییر نام داد از مشخصه بارز این مدل اولین تلوزیون تولید شده در ایران بود که قابلیت دریافت همزمان تصاویر رنگی با استاندارد های پال و سکام را داشت ( در آن زمان ویدئوهای ۸۰۸۰گروندیک و تی سون سونی با قیمت ۱۰۰ تا ۱۱۵ هزارتومان معادل قیمت یکدستگاه پیکان صفر کیلومتر در بازار آزاد تازه وارد بازار ایران شده بودند و همزمان با آن اولین دستگاههای بازی ویدئویی مانند سگا و آتاری و … با قیمت های بالای ۸ هزار تومان به بازار ایران راه یافت که همگی با استاندارد پخش پال کار می کردند )دارندگان و خریداران سایر تلوزیونهای تولید ایران برای استفاده از دستگاههای مذکور می بایست برد پال سکام که بخش عمده بازار آن در دست برند ایرانی نشاط بود را روی تلوزیون خود نصب کنند این بردها برای انواع تلوزیونهای رایج آن زمان از جمله بلموند ، تلفنکن ، بلر ، پارس و گروندیک شده بود و در ماهنامه الکترونیک نیز در برخی شماره ها نحوه نصب این بردها روی تلوزیونهای کم تیراژ تر مانند نصب برد مخصوص تلوزیون پارس روی برخی مدلهای تلوزیون سونی که گاها با تغییر کاربرد برخی از ولوم های روی تلوزیون همراه بود آموزش داده می شد قیمت فروش این تلوزیون در سال ۱۳۶۲ معادل ۵۷۰۰ تومان و از سال ۱۳۶۳ که ارز دولتی برای تولید تلوزیون رنگی حذف شد به ۱۶۰۰۰ تومان افزایش یافت در این زمان( سال ۱۳۶۳) تلوزیونهای ۲۰اینچ نقره ای رنگ سانیو با تیونر فینگر تاچ تولید شرکت پیام ( بلموند سابق ) ۲۲۵۰۰ و تلوزیون پارس ۲۶ اینچ پارس ( محصول مشترک با گروندیک آلمان ) عرضه شده در فروشگاههای قدس ( در زمان فروش تلوزیون از کارتن خارج و بدون کارتن تحویل می شد تا امکان فروش مجدد در بازا نداشته باشد ) و در بازار آزاد ۳۱۵۰۰ تومان عرضه می شد البته این دو مدل عرضه شده برای اولین بار در سال ۱۳۶۳ هم با تیونر پال سکام به بازار عرضه و فاقد دستگاه کنترل از راه دور بودند در سال ۱۳۶۵ شرکت رادیو الکتریک ایران مدل فینگر تاچ و نقره ای گلد استار را با برند تماشا به بازار عرضه و در سال ۱۳۶۹ تقریبا تمامی تولید کنندگان تلوزیون در ایران با یک پلت فرم مشترک تلوزیون ۲۰ اینچ مجهز به کنترل از راه دور ( در مورد برخی تولید کنندگان و برخی از مدلها بدون کنترل ) و اولین سری تلوزیونهای مجهز به ورودی مجزای صوت و تصویر AV را با همکاری گلد استار به بازار عرضه نمودند قرار گرفتن بلندگو و کلید های کنترل و تعویض کانال در پائین صفحه و داشتن صفحه محافظ ( در برخی از مدلها ) از مهمترین ویژگیهای این تلوزیونها بودن که با قیمتی بین ۳۴ هزار تومان ( پیام بدون کنترل ) تا کاملترین مدل یعنی شهاب با قیمت ۳۷۸۰۰ تومان به بازار عرضه شدند تلوزیون ناسیونال ۲۰ اینچ مدل ۲۰۱۰ که بعلت شکل خاص تعبیه بلند گوها در پهلوی چپ و راست به مدل گوشواره ای معروف بود حدود ۹۲ هزار تومان و مدل ۲۰۹۰ و ۲۰۹۲ و ۲۰۹۳ سونی که غالبا توسط حجاج به کشور وارد می شد بین ۱۰۰ تا ۱۱۵ هزار تومان قیمت داشتند ( ۲۰۹۰ بدون کنترل ، ۲۰۹۲ پال سکام با کنترل و ۲۰۹۳ سه سیستم شامل پال سکام و ان تی اس سی زاپن یا ۴.۳ با کنترل ) خط تولید تلوزیون شهاب در دیماه ۱۳۶۹ مصادف با زاد روز فرخنده حضرت زهرا (س) با تیراز روزانه ۳۰۰ دستگاه در روز افتتاح و به جرات میتوان ادعا نمود عرضه این تیراز بالا ی تلوزیون های رنگی ارزان قیمت تولید داخل با برندهایی مانند شهاب ، آریا ، پیام ، بلر ، کوفرد و … در عرض سه سال استفاده از تلوزیون رنگی را برای خانواده های متوسط ایرانی فراهم و ذهنیت عمومی ایرانیها را نسبت به برند گلد استار که تا آن زمان بسیار ارزان قیمت بود طی سالهای متمادی استفاده از این تلوزیونها تغییر داد تلوزیونهایی که با عمر بیش از ۲۰ سال هنوز در بسیاری از خانه ها و مغازه ها و … در حال کارند به هر حال تا خروج تلوزیونهای CRT و پروجکشن ال حی از خط تولید شرکت شهاب بزرگترین شریک تجاری ال جی در عرضه وسایل صوتی ( مانندرادیو ضبط های سه موج شهاب ) و تصویری ال جی در ایران بود که با ورود تلوزیونهای پلاسما و ال سی دی ال جی تقریبا از ده سال پیش شرکت گلد ایران جایگزین آن گردید . به هر حال حضور ال جی در باز ار ایران و خاور میانه تا حد زیادی مدیون شرکت شهاب و مادیران ( بزرگترین تولید و صادر کننده مانیتور در ایران و خاور میانه ) می باشد .
موفق باشید .
سلام
آیا تلویزیون های ۴۲ و ۳۲ ال جی مدل LB5820 در ایران برای فروش وجود دارن ؟
آیا امکان خریدش از نمایندگی های الجی وجود داره ؟