قسمت دوم: چگونه به اینجا رسیدیم؟

این روزها، چشم‌انداز فناوری تلویزیون یکی از پویاترین زمان‌ها در زمینه کیفیت تصویر را نشان می‌دهد که ظهور فناوری‌های پیشرفته‌ای را ممکن می‌سازد که تصاویر را به شیوه‌ای که تاکنون ندیده‌اید ترجمه می‌کند. اگر بازار تلویزیون را به صورت کلی بررسی کنیم، می‌توانیم ببینیم که 3 فناوری اصلی وجود دارد که آینده این صنعت را می‌سازد.

در این لحظه سهم اعظم بازار تلویزیون امروز به تلویزیون‌های LED LCD تعلق دارد. در این تلویزیون‌ها از دیود ساطع‌کننده نور (LED) برای روشن کردن صفحه‌نمایش LCD استفاده می‌شود و در قیمت‌ها، ابعاد و امکانات متفاوتی به فروش می‌رسند. تلویزیون‌های LCD هنوز هنگام نمایش حرکات سریع، مانند ورزش، نواقصی دارند و به دلیل طبیعت این فناوری، رنگ سیاه به خاکستری تیره نمایان می‌شود.

تلویزیون‌های Ultra HD، به جای استفاده از فناوری جدید یا متفاوت در نمایشگر، مدل‌های LED LCD هستند که پیکسل‌های بیشتری را به صفحه‌نمایش اضافه می‌کنند. با پیکسل بیشتر در یک منطقه، تصاویر تیزتر و با ریزه‌کاری‌های بیشتری نسبت به تلویزیون‌های HD نمایش داده می‌شوند. این تلویزیون‌ها که با نام تلویزیون‌های 4K نیز مشهورند، 4 برابر وضوح بیشتری (2160×3840 پیکسل) نسبت به تلویزیون‌های HD معمولی (1080×1920 پیکسل) دارند.

سال‌ها وعده این تلویزیون‌ها داده شده بود و اکنون سرانجام سروکله تلویزیون‌های صفحه‌بزرگی به نام OLED در بازار پیدا شده است. تلویزیون‌های OLED از دیود ساطع‌کننده نور ارگانیک استفاده می‌کنند و می‌توانند هر جزئی از تصویر را خودشان روشن کنند؛ بدون نیاز به منبع نور جداگانه‌ای که در تلویزیون‌های LCD لازم است. با این کار، تصاویر با روشنایی و رنگ‌های بیشتر ترجمه می‌شود. و از آنجا که تلویزیون‌های OLED نیاز به نوردهی پشت ندارند، این تلویزیون‌ها می‌توانند بسیار باریکی باشند. تلویزیون‌های OLED در مقایسه با تلویزیون‌های LED LCD گران‌تر هستند اما با بلوغ این فناوری قیمت‌ها کاهش خواهد یافت.