چرا تصاویر روی صفحه‌نمایش به شکلی که در زندگی واقعی می‌بینید زنده نیستند؟ آیا غیر ممکن است تصاویری که با دوربین ثبت و روی صفحه نمایش داده می‌شوند مثل چیزی که ما با چشمان خود می‌بینیم واضح باشند؟ سازندگان تصویربرداری و نمایشگر به سختی در حال کار هستند تا بر این موانع در ساخت فناوری نمایشگر غلبه کنند. پیشرفت‌های محدودشده‌ای در بهبود کیفیت واقعی در نمایشگر ایجاد شده است که تصاویر را واضح‌تر و نزدیک‌تر به واقعیت کند. اما HDR یا High Dynamic Range وارد بازار شده و توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. نمایشگرهای HDR طیفی از نور را منعکس می‌کنند که به نور طبیعی بسیار نزدیک است. در این مطلب می‌خواهیم نگاهی به HDR بیاندازیم و اینکه چطور سازندگان فناوری LCD و OLED این فناوری را به کار می‌برند. در قسمت اول از این مطلب، به این سؤال پاسخ می‌دهیم که HDR چیست؟

HDR چیست؟

DR یا Dynamic Range واژه‌ای است که به طیف نور اشاره دارد؛ طیفی که دامنه آن از نور روشن به تاریک‌ترین نور کشیده می‌شود. منبع ورود SDR یا Standard Dynamic Range در نمایشگرهای متداول برای ایجاد تصاویر واقعی محدودیت‌هایی دارد زیرا دامنه طیف کوتاه‌تر از طیف نوری است که مردم با چشم‌هایشان می‌بینند. HDR یا High Dynamic Range نوعی فناوری است که دامنه نمایش را با ایجاد روشنایی و تاریکی بیشتر گسترش می‌دهد تا طیف نمایش را نزدیک به چیزی کند که مردم به چشم‌هایشان می‌بینند.

حالا چقدر HDR به چیزی که با چشم می‌بینیم نزدیک است؟

نمایشگرهای HDR عکس‌های واضح و تصاویر واقعی‌تری را با بسط دادن طیف نمایش ایجاد می‌کنند تا رنگ‌های روشن‌تر و تاریک‌تر را نمایش دهند. روشن‌ترین نور مانند درخشش فلز یا نور خورشید می‌تواند حتی به درجه‌ای از نمایش برسد که بیننده احساس کنند تشعشع آن در چشمش فرورفته است. حتی نمایش تاریک‌ترین و سیاه‌ترین سیاه هم ممکن می‌شود.

در مطالب بعد، با ما همراه باشید تا به شما بگوییم که چرا HDR این قدر مورد توجه قرار گرفته است.